Gedichten

Met deze twee gedichten, voorgedragen door Jan van Veen in het radioprogramma Candlelight, heeft Nicolien prijzen gewonnen:







1.*zonder titel*

Jouw hoofd op mijn schoot, Nog steeds lig je naast me,
zachtjes streel ik je haar, stil tegen me aan.
huil maar, lieve schat, Je huilt en zegt hees,
lucht je hartje maar. Dat je nog niet weg zult gaan.

Een pijn zo groot, Lieve meid, ik zal bij je blijven.
en je vecht maar door, Ik zal je proberen te steunen.
Meid, soms vraag ik me af, En als je het niet meer ziet zitten,
waar doe je het voor? mag je op mijn schouder leunen.

Je ligt bij me op bed, Samen gaan we dit gevecht aan,
met je hoofd in mijn schoot. Ik vecht met je mee.
Ik huil met je mee, Misschien lukt het, schat,
En smeek je, alsjeblieft, ga niet dood. Als we strijden met z’n twee.

Ik weet niet of je het redt, Want ik hou zielsveel van je.
of je dit gevecht gaat winnen. Zonder jou kan ik niet leven.
O, lieve god, Ik wil jou, lieve Niki,
laat voor ons een nieuw leven beginnen. Al mijn steun en liefde geven.

Ga je deze strijd verliezen?
Of komt genezing op tijd.
Ik hoop het zo,
want ik wil je nog niet kwijt.

2.*Verboden Liefde*

Twee geliefden, het zijn twee vrouwen. Mijn grote liefde,
Twee werelden smelten in elkaar. Dat is een vrouw.
Ik zeg ook zonder schromen, Maar wat maakt het uit?
ja, ik hou van haar. Wat geeft het nou?

Mensen lachen ons uit, Wat is er mooier dan de liefde?
ze begrijpen het niet. Wat maakt het uit wie die liefde geeft?
Maar dat we zo gelukkig zijn, Zolang men met elkaar
ik denk dat men dat niet ziet. Maar gelukkig leeft.

Of zijn ze jaloers,
omdat onze liefde zo eindeloos lijkt?
Kunnen ze het niet zien,
dat onze liefde verder reikt?

Soms schelden ze ons uit.
En dat doet best pijn.
Mogen twee vrouwen samen
dan niet gelukkig zijn?

Gelukkig kunnen we er samen om lachen,
en denken we aan ons bestaan.
Want samen
kunnen we de hele wereld aan.